Tijd om te verhuizen

Voor reizen moet men in Buenos Aires de tijd nemen. Elke dag neem ik de trein naar Retiro, een enorm 19de eeuws station. Vanaf daar pak ik de bus tot net voorbij het Plaza de Mayo en het laatste stukje loop ik. Al met al ben ik ruim een uur bezig. Dat en het feit dat ik werk van drie tot tien, en daarom pas zeer laat terugkom, betekent dat ik een woning dichter bij het centrum zoek. Ik wil graag in de volkswijken La Boca of San Telmo wonen, maar volgens Jacques en zijn kinderen is het daar ´medio inseguro´ voor al ´s nachts. Zij hebben liever dat ik mij in Palermo of Recoleta instaleer, de duurdere wijken van het centrum. Mama herinnert zich misschien nog het Hotel Alvear waar ze de eerste week van haar verblijf in Argentinië woonde, dat ligt in hartje Recoleta.

http://www.alvearpalace.com/ingles/h_royal.htm

Het is maar de vraag of ik mij een kamer in die wijk kan veroorloven. Donderdag liep ik er rond, overal zie je oude dames die met alle middelen die te krijgen zijn de ouderdom bestrijden. Als het dan toch zo ver komt eindigen ze op de begraafplaats van Recoleta, de uitzinnige necropolis van de Argentijnse fortuinen...en Eva Peron. Metershoge marmeren en granieten tombes, overal standbeelden van generaals.

De meeste tombes kennen ook nog twee ondergrondse verdiepingen. De enige levende wezens zijn de honderden katten, die door twee oude dames worden verzorgd.