mn

Estancia Von Zillenstein ligt op de Argentijnse Pampa. Hier, temidden van grazende kuddes en wat maté drinkende gauchos, zijn mijn belevenissen uit El Sur del Sur, het meest zuidelijk gelegen land op aarde, terug te vinden.

Monday, December 25, 2006

Merry Christmas

Merry Christmas!

Dat wenst men elkaar toe in de gangen van het Torarica Hotel in Paramaribo, Suriname. We hebben daar net gegeten met Oma Franzje en met Ruby en haar co-stagiaire Elleke, met Jacob en zijn vriendin Monica. Via de achterkant kwamen we binnen, want Oma parkeert op de directie parkeerplaats. "Ik laat hem twee dagen staan als ik wil, ze hebben hier security!" Het eten was niet best en deed er ook nog eens uren over om te komen, maar Oma stond op "zenden" en vulde de wachttijd met mooie verhalen over de grapen van haar vader, Franz Ferdinand - niet de aartshertog. Al met al heel gezellig, al voelt het niet echt als kerst wanneer het 25 graden is en iedereen aan het zwembad ligt.

Het kost me wel moeite te wennen aan Suriname en aan de Surinamers. Ik kwam eerder deze week tot de conclusie dat Suriname (met Brazilie) het enige land in Zuid-Amerika is waarvan ik de taal niet spreek. Want hoewel Nederlands zogenaamd de voertaal is, heb je er in feite weinig aan als je wil weten wat er om je heen gebeurd. Dan moet je gewoon Sranan Tongo verstaan - wat vroeger taki-taki heette. Het is alsof je Engels spreekt in Amsterdam - iedereen verstaat wat je zegt en kan je min of meer bekwaam in die taal antwoorden, maar waar ze het de rest van de tijd over hebben, dat weet je niet. Gelukkig heb ik een kopie van "Sranantongo, Surinaams voor reizigers en thuisblijvers" van Michael Ietswaart en Vinije Haabo meegesjouwd. Geestig en bovendien leerzaam, een aanrader.

Heb eindelijk door hoe ik video's kan bewerken met mijn laptop. Dat is een zegen want ik heb al aardig wat materiaal verzameld in Cuba en Venezuela en heb nog een end te gaan voor ik thuis ben. Dus kan ik nu mooi al aan de slag en wat videos plaatsen op YouTube. Met deze Macbook blijkt het bovendien een koud kunstje om er wat aanschouwbaars van te maken, dus Jan, je wordt bedankt. Alleen uploaden kan ellenlang duren in die cybercafe's - zoals nu het geval - daarom houd ik het voorlopig op korte fragmenten.

Hier een try-out video: Mijn hotelkamer in Caracas, Venezuela.


1 Comments:

Anonymous Anonymous said...

En die enorme baard is niet ranzig zeker....;-)
Filmpjes zijn goed! Ik kijk al uit naar de volgende.

3:15 AM

 

Post a Comment

<< Home