Griep, geen Colombianitis

Even stil geweest op het blogfront want ik ben door de griep geveld. Waarschijnlijk het gevolg van enkele late nachten en die verderflijke airco die ze hier overal hebben. Begrijp ik werkelijk helemaal niets van, het is hier amper 23 graden, ik loop regelmatig met een trui, en deze mensen vinden het normaal om in kantoren de temperatuur naar 15 graden omlaag te halen en in een t-shirt rond te lopen. Wat dat betreft zijn het inderdaad Europeanen.

Gelukkig blijf ik niet geheel verstoken van Zuid-Amerikaanse sferen. Zaterdag bezocht ik, op uitnodiging van mijn huisgenoten, een Colombiaans feest. Er studeren hier in BsAs zeker enkele honderden, zo niet duizend, Colombiaanse studenten - ook voor hen is het hier goedkoop en de Argentijnse universiteiten zijn van oudsher degelijk. Het feest werd gegeven in een van de tientallen hippe clubs die zich hier in de buurt van mijn huis bevinden in de wijk Palermo.

Colombianen zijn bijzonder aangename mensen. Iedereen heeft pret, dansen, drank, mooie meisjes, dansen. Iedereen ziet er ook goed uit, praat honderduit, danst, en nergens ruzie. Heerlijk zo'n feest. En als je de Colombianen moet geloven, is het in eigen land nog allemaal tien keer mooier. Ik heb nog nooit mensen meegemaakt die met zoveel heimwee aan de dag leggen, ze hebben er zelfs een woord voor; Colombianitis.