Kirchner Kwijt, Bijlage erbij

Beatrix, koningin der Nederlanden, kroonprins Willem-Alexander en zijn Argentijnse vrouw Máxima sloten gisteren een driedaags staatsbezoek aan dit land af, met een rondleiding door de MALBA, een hip museum voor moderne kunsten. Het staatsbezoek heeft een wat bittere nasmaak gekregen door het wegblijven van president Kirchner op de aan hem aangeboden voorstelling in Teatro Colón. Kirchner wilde even ´uitrusten´in zijn eigen provincie Santa Cruz, in het diepe zuiden van Argentinië. Bij zijn afscheid schijnt hij uit het werk van L. van Gaal te hebben geciteerd...

¨Amigos de la prensa, felicidados! Yo Me Voy!¨

Het zou kunnen. Ik zou het niet weten, want ik was er niet bij. Mijn staatsbezoek stond in het teken van de Oranje-bijlage van de Buenos Aires Herald. Een week of drie geleden was mij, tussen neus en lippen door, gevraagd ik daar iets aan zou willen bijdragen. Ja, zei ik, en verder eigenlijk niets meer van gehoord. Dinsdag werd ik op zijn zacht mompelend Engels benaderd, hoe het ermee stond, en of ik wist dat de bijlage geen vier, maar acht pagina´s ging tellen omdat er meer advertenties waren binnengekomen. In 2 en halve dag hebben vriend James Nash - een fenomenale eindredacteur en opmaker die vier jaar bij The Independent werkte - en ik een bijlage in elkaar gestoken, met heel veel hulp van mede-stagiairs en Marjan, onze Nederlandse in-huis kunsthistorica.

De deadline van half negen donderdagavond hebben we met een half uur overschreden, maar hij was er wel, die vrijdag.

Het welkomstwoord, geschreven door H.J. Scheltus, maar later iets aangepast, verscheen in zowel het Nederlands als het Engels. Nice.

Verder te lezen een interview met Ambassadeur R.J van Houtum, en nog een met P. Verdult, voorzitter van de Hollandse Club. Een ´Vox Pop´- verhaal (tabloid slang, bekt lekker) met reacties van de straat - 1 op de 25 herkende de vrouw met hoed op de foto. Profielen van alle drie de Royals, en een uitgebreid stuk over alles wat er aan Neerlandse kunst in Argentinië te doen is (eigenlijk overal behalve het museum dat de koningin bezocht). Ook nog handel, ontdekkingreizigers en op de achterpagina natuurlijk voetbal, 1978 and all that.

Achteraf waren er felicitaties voor alle betrokkenen, maar kreeg ik wel het verwijt dat dit bezoek natuurlijk al lang van te voren bekend was en dat het niet zo´n lastminute-affair had mogen worden. Stom, had ik als stagiair natuurlijk beter moeten plannen. Gelukkig is er met de adverteerders een 2 voor de prijs van 1 deal afgesproken, en krijgen we dus met voor Koninginnedag een acht pagina´s tellende herkansing!