Zorreguieta een nieuwe baan

Jorge Zorreguieta, de vader van prinses Máxima wordt hoogstwaarschijnlijk de nieuwe voorzitter van de Argentijnse Kamer van Voedselproducenten, zo schrijft Infobae vandaag. Waarschijnlijk, want hij is de enige kandidaat voor de plek, al wordt de aanstelling pas in november officieel. In de COPAL zijn alle grote lokale voedingsproducenten zoals Bunge y Born en Cargill verenigd.

De aanstelling is een belanrijke en mogelijk ook een controversiële.

Belangrijk omdat Argentinië in greep van inflatie leeft. Voedselproducenten zijn door de regering van president Kirchner tot maximum prijzen gedwongen. Dat betekent dat Zorrguieta regelmatig in de clinch zal liggen met de overheid.

Controversieel omdat Zorreguieta zoals bekend tijdens de laatste militaire dictatuur hier een tijdlang staatssecretaris van landbouw was. De regering Kirchner maakt er juist een punt van om functionarissen en politici uit die periode zoveel mogelijk te wippen, als onderdeel van haar mensenrechtenbeleid. (Dit beleid kun je gerust met een korreltje zout nemen. Laatst heeft diezelfde Kirchner een hooggeplaatste militair met een verleden in de dictatuur zelfs gepromoveerd)

Zorreguieta is op dit moment voorzitter van de Kamer van Suikerproducenten.

Ontwikkelingshulp of indoctrinatiekas

De 'Bolivarianisatie' van het continent is defenitief begonnen. Venezuela is bezig democratisch zwakke landen als Paraguay, Bolivia en Ecuador the infiltreren, met als doel zijn hegemonie in de regio uit te breiden ten koste van de invloed van Brazilië en de Verenigde Staten. Tenminste dat beweert de Paraguayaanse krant ABC Color.

Chavez en zijn ambtsgenoten Vazquez van Uruguay (links), Duarte van Paraguay en Morales van Bolivia

Journalisten van de krant zeggen een document in handen te hebben dat afkomstig is van de Venezolaanse ambassade te Asunción. Met dit zogenaamde Plan Operativo Anual 2007 zou de regering van president Hugo Chávez langzaam "de Bolivariaanse revolutie in Paraguay willen invoeren." Hier een paar punten van dat plan.

• Chávez maakt geld beschikbaar voor allerlei uitwisselingen tussen functionarissen en militairen om banden met Venezuela sterker aan te halen.
• Lokale journalisten moeten op de hoogte gebracht worden van de Bolivariaanse Revolutie, om de ideeen erachter te verspreiden. Samenwerkingsprojecten tussen Telesur (Chávez' eigen CNN) en lokale zenders worden aangmoedigd opdat in elk land positieve programma's over Venezuela worden uitgezonden.
• Onder scholieren, vooral uit landelijke gebieden of van inheemse afkomst, moeten er studiebeurzen worden uitgedeeld. Ook speciale beurzen om studenten naar de medische universiteit ELAM in Cuba te sturen.
• Samenwerking op het gebied van energie. Functionarissen van het staatsoliebedrijf PDVSA dat dienst doet als Chávez geldbuidel (zelfs de buskaartjes voor bejaarden in Londen worden er van betaald) gaan hun collega's in Paraguay helpen met zoeken naar olie en gas. Dat samenwerking met PDVSA problemen kan geven weten ze sinds kort in Argentinië. Daar is een privévlucht vol oliefunctionarissen gearriveerd met aan boord een koffer vol dollars met een onduidelijke bestemming..
  
• Op militair gebied wordt er gewerkt aan een soort regionale defensie. In Bolivia is het al zover dat Venezuela direct geld overmaakt naar de lokale krijgsmacht.

Sommige punten zijn misschien niet heel gek - sterker nog studiebeurzen en artsenopleidingen klinken zelfs heel positief. Zorgwekkend is vooral de manier waarop in Venezuela geld en ideologie hand in hand gaan.

In het land zelf is de graad van indoctrinatie soms stuitend. Televisiestations zenden uren per dag niets anders uit dan Chavez toespraken. Jonge ambtenaren worden op "ideologie cursus" gestuurd in Cuba en soldaten groeten een officier met "Vaderland, Socialisme of de Dood." Toen ik laatst daar een bekende belde nam hij met die groet van me afscheid. "Dat zeggen we tegenwoordig allemaal, " antwoordde hij toen ik vroeg of dat niet wat overdreven was.

In wezen, bedenk ik me, doen de VS met hun USAID programma niet veel anders. In Venezuela steunen ze de oppositiepartijen die langs niet-democratisch weg Chavez ten val willen brengen. Tegelijkertijd laten ze mensenrechten organisaties zitten omdat die niet anti-abortus zijn.

Roll over Beethoven

"Last night I saw the future of rock and roll and his name is Bruce Springsteen," schreef de enthousiaste Rolling Stone verslaggever Jon Landau ooit. Dat was misschien wat overdreven, maar over de superlatieven die worden gebruikt voor de jonge Venezolaanse orkest dirigent Gustavo Dudamel is iedereen het eens. "Een muzikale superster," roepen ze in Engeland, waar de 26-jarige Dudamel vorige week een Proms concert gaf met zijn Simon Bolívar Jeugd Orkest. Dat orkest, en Dudamel zelf, zijn de vruchten van wat in Venezuela kortweg 'het systeem' wordt genoemd. Een muzikaal onderwijs programma bestaande uit koren en orkesten voor alle niveaus en leeftijden gericht op jongeren uit achterstandwijken. Al 35 jaar krijgen kinderen die dat willen en het zelf niet kunnen betalen een rigoreuse klassieke muziek opleiding. Zie hier het resultaat. Hun optreden in de Royal Albert Hall wordt "historisch" genoemd - zie hier.

Hieronder, Dudamel met orkest in Luzern. Dit is het toegift, even nadat de jongens hun smoking jasjes hebben verruild voor sport jacks in de nationale driekleur.

Corruptie golfje

Het heerlijke van corruptie is dat het altijd goede verhalen oplevert. Het lijkt erop alsof bij simpele ambtenaren een onverwachte creativiteit naar boven komt als het er om gaat op een oneerlijke manier andermans geld je eigen maken. Hier in Argentinië was de regering er de afgelopen vier jaar in geslaagd een min of meer schoon imago te behouden, maar in de laatste maanden voor de verkiezingen hopen de schandalen zich op.

Eerst waren daar de 13 miljoen pesos (3,5 milj euro) die een Zweeds bouwbedrijf had "vrijgemaakt" via allerlei nepfactures en die als steekpenningen dienden, alleen weet nog niemand aan wie die betaald zijn. Inmiddels zijn al twee functionarissen gewipt omdat zij genoemd werden in een intern onderzoek van het bedrijf.

Toen vond een brandweerman 60.000 dollar in een papieren zak op de toilet van de vrouwelijke minister van Financiën. Die beweerde dat ze die bij zich had om een huis te kopen... Inmiddels draait ze overuren in haar nieuwe huis, want op het ministerie is ze niet meer welkom.

De meest spectuculaire - en voorlopig onopgeloste - is die van de afgelopen dagen. Maandag kwam Hugo Chávez hier aan voor een energie onderonsje met de Argentijnse president Kirchner. Op dezelfde dag berichtte een TV station dat er een Venezolaan op het vliegveld was aangehouden met een koffer met 800,000 dollar in biljetten.

Wat we tot dusver weten. De man reisde aanboord van een privé jet gehuurd door het Argentijnse staatsoliebedrijf Enarsa. Verder aanboord de directeur van Enarsa (een ambtenaar, dus) de chef van het orgaan dat de snelwegen beheert (nog een ambtenaar), en een vijftal executives van het Venezolaanse staatsoliebedrijf PDVSA. - en ook aan boord; de zoon van de PDVSA vice-president plus vrouwelijk aanhangsel. En de sleutelfiguur, de zakenman Antonini Wilson, met zijn koffertje vol dollar biljettes. Bij aankomst zou de man geclaimd hebben dat ze hem langs de douane moesten laten omdat hij behoorde tot het gevolg van Chávez. Die versie wordt door Enarsa ontkend en tijdens een persconferentie riep de oudkolonel Chávez van dat die man met hem niets te maken had.

Gisteren moest de snelwegen-chef aftreden omdat hij de vlucht geregeld had. De officiële versie luidt als volgt. Snelwegen-chef was met de Enarsa directeur naar Venezuela gereisd om een deal te sluiten over een gasfabriek, die Chávez hier in Arg wil bouwen. Op de terugweg vroegen wat PDVSA executives of zij mee mochten liften en ja, dat had deze man maar toegestaan. Die olieboeren hadden op hun beurt de heer Antonini Wilson weer uitgenodigd,die een onbestemd koffertje bij zich droeg. "De Venezolanen hebben misbruik gemaakt van de situatie. De ambtenaar was ter goeder trouw," was de uitleg van de regering hier. Maar voor die fout werd hij wel de laan uitgestuurd.

Niemand weet wat de man hier kwam doen met zoveel geld... Clarín verspreidt het gerucht gaat dat hij wapendeals zou sluiten als vertegenwoordiger voor handelaren in Miami. Inmiddels is hij met de noorderzon weer vertrokken, vermoedelijk naar Uruguay, waar ook Chávez heen ging. Toeval?

En het geld, dat ligt voor zover bekend nog steeds bij de douane beambten op kantoor...